Zboża (rośliny zbożowe) to szeroka grupa roślin uprawnych z rodziny wiechlinowatych. Owoce zbóż charakteryzują się wysoką zawartością skrobi. Do najpopularniejszy upraw zbożowych na świecie należą kukurydza, ryż, pszenica, jęczmień, sorgo, proso, owies, żyto i pszenżyto.

Kukurydza zwyczajna jest częścią grupy zbóż. Jest gatunkiem rośliny jednorocznej z rodziny wiechlinowatych. To jedna z najstarszych uprawianych przez człowieka roślin. Cechuje się dużą wydajnością i wartością pokarmową, a znaczna część produkcji przeznaczana jest na paszę dla zwierząt gospodarskich.

Uprawiany jest w wielu krajach świata. Występuje jako rzepak jary (jednoroczny) i rzepak ozimy (roślina dwuletnia). Rzepak ozimy jest istotnym elementem płodozmianu ponieważ pozostawia dużą ilość materii organicznej oraz resztki pożniwne bogate w potas. Takie stanowiska nadają się pod uprawę zbóż. Z nasion uzyskuje się jadalny olej rzepakowy, który jest podstawą wytwarzania wielu tłuszczy kuchennych.

To roślina okopowa będąca drugim na świecie surowcem do produkcji cukru. Burak cukrowy uprawia się głównie w strefie klimatu umiarkowanego, a do osiągnięcia wysokiej zawartości cukru niezbędne jest odpowiednie nasłonecznienie w ciągu lata oraz właściwe nawodnienie. Korzeń i liście wykorzystywane są także jako pasza dla zwierząt.

Roślina należąca do rodziny psiankowatych. Jest czwartą pod względem wielkości produkcji rośliną uprawną na świecie. Ziemniak jest szczególnie wrażliwy na niedobór wody w glebie i jest silnie uzależniony od warunków klimatycznych w okresie wegetacji. Susze i wysokie temperatury wpływają na obniżenie plonów, a zbyt duża ilość wody sprzyja porażeniu plantacji zarazą ziemniaka.

Jest to rodzina roślin należąca do rzędu bobowców o dużym znaczeniu użytkowym. Zaliczają się do niej rośliny pastewne takie jak koniczyna czy lucerna oraz mające przeznaczenie spożywcze takie jak np. fasola, groch, soczewica czy soja.

Jabłonie są jednym z najważniejszych drzew owocowych uprawianych na świecie. Ustępują tylko uprawom roślin cytrusowych. Rosną w klimacie umiarkowanym i obejmują kilkadziesiąt gatunków, a w uprawie znajduje się kilkanaście tysięcy odmian będących wynikiem hodowli i krzyżowania wcześniejszych odmian.

Najczęściej uprawianym gatunkiem jest występująca w wielu odmianach brzoskwinia zwyczajna. Posiada duże wymagania cieplne i wymaga słonecznych stanowisk, a zimą ochrony przed przemarznięciem, któremu wczesną wiosną często ulegają pąki kwiatowe. Uprawa brzoskwini wymaga wykonywania wielu zabiegów profilaktycznych ze względu na jej podatność na różne choroby.

Wymaga słonecznego, ciepłego i osłoniętego przed wiatrem stanowiska, a odpowiednia pielęgnacja zapewnia dobre plonowanie. Największym zagrożeniem dla moreli w klimacie środkowoeuropejskim jest duża wrażliwość pąków kwiatowych na mróz, zwłaszcza wczesną wiosną. W Europie uprawia się około 30 odmian, w tym owocujące w lipcu oraz odmiany późne, owocujące w końcu sierpnia.

Najpopularniejszymi w uprawie są odmiany śliwy domowej i japońskiej. Posiadają owoce o różnym kształcie – podłużne lub kuliste i kolorze – od różowego do fioletowego. Obecnie na świecie uprawianych jest nawet 2 tysiące odmian, choć znaczenie w sadownictwie ma około 100. Śliwa domowa jest drzewem o krótkim pniu i rozgałęzionej koronie, zakwita wiosną – najczęściej jeszcze przed pojawieniem się liści.

To jedno z najpopularniejszych drzew owocowych. Jest silnie rosnącym gatunkiem i z tego względu wymaga dużych dawek składników pokarmowych – najlepiej czuje się na stanowiskach z zasobną, żyzną i głęboką glebą. Powinno być osłonięte od chłodnych wiatrów ze względu na ryzyko wymarzania zimą. Odpowiednie wybarwienie owoców wymaga dużej ilości wody oraz słońca.

Wiśnia ma niewielkie wymagania glebowe, a klimat umiarkowany sprzyja jej uprawie. Ma dużą odporność na niskie temperatury i jest mało wrażliwa na susze, co oznacza że nie sprawia zbytnich problemów w uprawie. Drzewo wiśni kwitnie od początku kwietnia do maja, a okres dojrzewania owoców przypada od lipca do września. Owoce zawierają kwasy jabłkowy i cytrynowy oraz mangan i jod.

Krzew owocowy występujący zarówno w formie dzikiej jak i w uprawie, w wielu odmianach. Maliny preferują dobrze nasłonecznione i nagrzane stanowiska, żyzne, lekko kwaśne gleby, bogate w składniki odżywcze. Rozmnażają się przez system korzeniowy, co oznacza że młode sadzonki wybijają bezpośrednio z gruntu.

Krzewy porzeczki dostarczają owoców jagodowych – uprawiane są białe, czerwone i czarne porzeczki. Roślina nie ma zbyt dużych wymagań glebowych, z wyjątkiem porzeczki czarnej, która preferuje bardziej żyzne gleby. Krzewy najlepiej uprawiać na glebie o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym, na słonecznych, ciepłych i osłoniętych od silnych wiatrów stanowiskach.

To ciernisty krzew z rodziny agrestowatych osiągający, w zależności od odmiany, wysokość 0,5-1,5 m. Roślina uprawiana jest przede wszystkim w Europie i posiada ponad tysiąc odmian. Jagody agrestu mogą być barwy zielonej, żółtej lub czerwonej. Do prawidłowego rozwoju wymaga osłoniętych, nasłonecznionych stanowisk. Nie posiada szczególnych wymagań glebowych – pod uprawę sprawdzają się gleby o odczynie lekko kwaśnym.

Roślina pnąca z rodziny winoroślowatych uprawiana dla soczystych i mięsistych jagód. W zależności od gatunku i odmiany o owocach posiadających różne kształty, rozmiary, smaki i kolory – od jasnozielonego przez różowy, czerwony do czarnego. Obecnie wyróżnia się około 5 tys. odmian, z czego około 250 jest uprawianych komercyjnie.

Jest powszechnie uprawiana w klimacie umiarkowanym ze względu na smaczne owoce. To jedna z najpopularniejszych roślin uprawnych. Truskawka nie ma szczególnych wymagań glebowych, ale większe plonowanie uzyskuje się dzięki stanowisku z glebą zasobną w próchnicę o lekko kwaśnym odczynie. Dobrze sprawdza się jako uprawa następcza po marchwi, fasoli czy roślinach kapustnych.

Krzew owocujący z niebieskimi jagodami uprawiany na skalę przemysłową w Ameryce Północnej, głównie w USA i Kanadzie. Jednym z największych producentów Europie jest Polska. Borówka amerykańska posiada bardzo duże wymagania glebowe – wymaga bardzo kwaśnej, próchniczej gleby i powinna być sadzona na słonecznych i osłoniętych od wiatru stanowiskach.

Produkcja roślin uprawnych pod osłonami jest możliwa z wykorzystaniem szklarni, tuneli foliowych lub w inspektach. Dzięki zastosowaniu tego typu uprawy możliwe jest uniezależnienie się od warunków panujących na zewnątrz oraz ogólne skrócenie cyklu produkcyjnego przy jednoczesnym zwiększeniu plonu w porównaniu z uprawą gruntową.

Najbardziej efektowne rośliny cebulowe kwitną od wiosny do jesieni, a ich odpowiedni dobór pozwala zapewnić pełną gamę kolorystyczną w ogrodzie niemal przez cały sezon. W ich uprawie dużą rolę odgrywa zapewnienie odpowiedniego stanowiska do sadzenia cebul. Większość ozdobnych roślin cebulowych preferuje dobrze nasłonecznione stanowiska.

Uprawa w szklarniach lub tunelach foliowych bardzo często okazuje się koniecznością ze względu na wymagania samych roślin. Ze względu na trudne warunki klimatyczne nie wszystkie gatunki nadają się do uprawy bezpośrednio w gruncie. Uprawa pod osłonami daje lepsze możliwości utrzymania stabilnych warunków – temperatury, wilgotności i równoczesnego dostarczenia odpowiedniej ilości światła.